Metody

Klub Małych Odkrywców jest placówką, w której cechą charakterystyczną jest stosowanie wielu ciekawych metod pracy z dziećmi. W naszym przedszkolu stosujemy elementy następujących metod:

Metoda nauki matematyki prof. Edyty Gruszczyk-Kolczyńskiej oraz Ewy Zielińskiej. Według tej metody w edukacji matematycznej przedszkolaków najważniejsze są osobiste doświadczenia dziecka. Celem metody jest wspomaganie rozwoju umysłowego dzieci. Zaplanowane działania służą wprowadzaniu nowych treści lub uporządkowania i ukierunkowania nagromadzonych doświadczeń. Metoda wspomaga rozwój umiejętności matematycznych i uczy dzieci radzenia sobie z emocjami. Wspiera również rozwój myślenia operacyjnego u dzieci i uodparnia je na sytuacje trudne.

Metoda gimnastyki twórczej (ekspresyjnej) Rudolfa Labana. U podstaw tej metody leży naturalna ruchliwość i naturalny styl motoryki dziecka. Pozwala ona na posługiwanie się różnymi formami ruchu i ekspresji, jak: ćwiczenia muzyczno-ruchowe, zabawy, taniec, opowieść ruchowa, inscenizacja, improwizacja ruchowa, pantomima. Każde dziecko wykonuje zadania ruchowe na swój sposób.

Metoda aktywnego słuchania muzyki według Batti Strauss. Metoda ta pozwala na przybliżenie dzieciom muzyki klasycznej. Dzieci aktywnie słuchają, tzn. słuchając, wykonują proste ruchy rytmiczne na siedząco lub proste ruchy taneczne proponowane przez nauczyciela. Poprzez kontakt z muzyką rozwijają się u dziecka pozytywne cechy charakteru, zdolności poznawcze, a cała osobowość jest kształtowana harmonijnie i wielostronnie.

Metoda Dobrego Startu Marty Bogdanowicz. Założeniem tej metody jest jednoczesne rozwijanie funkcji językowych, funkcji spostrzeżeniowych: wzrokowych, słuchowych, dotykowych, kinetycznych i motorycznych oraz współdziałania między tymi funkcjami, czyli integracji percepcyjno-motorycznej. Są to funkcje, które leżą u podstaw złożonych czynności czytania i pisania.

Metoda Carla Orffa. Twórca tej metody wyszedł z założenia, że ćwiczenia gimnastyczne należy rozwijać w ścisłej korelacji z kulturą rytmiczno-muzyczną oraz kulturą słowa. Oznacza to w praktyce, że wykorzystane i przetworzone na język muzyczny powinno być to, co dziecku najbliższe: słowo, gest, ruch, otoczenie. Zaspokojenie potrzeby ruchu w formie dobranej przez samo dziecko daje okazję do rozładowania napięć emocjonalnych i do ich odreagowania.

Metoda projektów. Polega ona na wykonywaniu przez dzieci zadań przez samodzielne poszukiwania pod opieką nauczyciela. Dzieci podczas pracy uczą się: przeprowadzania rozmów, samodzielnego poszukiwania materiałów, współdziałania w grupie i odpowiedzialności.

Drama. Jest specyficzną metodą w nauczaniu i wychowaniu, która polega na rozwiązywaniu problemów przez działania w roli, przez uczestniczenie w fikcji dramatycznej, najczęściej improwizowanej lub opartej na tekście literackim. Drama uczy samodzielności myślenia i działania, aktywności i otwartości, rozwija emocje, wyobraźnię i fantazję, także elokwencję i plastykę ciała, wyrabia umiejętność współżycia i współpracy w grupie.

Burza mózgów. Zastosowanie burzy mózgów w pracy z dziećmi pozwala na włączenie wszystkich dzieci do pracy, szybkie zgromadzenie dużej liczby pomysłów, przeprowadzenie rozgrzewki umysłowej, naukę zwięzłego wyrażania myśli czy sprawdzenie posiadanej wiedzy.

Czytanie Globalne. Czytanie globalne jest metodą, dzięki której można wspierać rozwój dziecka już od okresu niemowlęctwa.  Polega na zapamiętywaniu całego wyrazu, bez koncentrowania się na jego strukturze. Czytanie globalne polega na tym, że codziennie prezentuje się dziecku plansze, na których napisane są różne wyrazy. Po pewnym czasie uczy się ono rozpoznawać wyraz, mimo że jeszcze nie zna liter. Zabawy w czytanie uczą dzieci nie tylko samodzielnie czytać, ale także rozwija ważne procesy umysłowe takie jak pamięć, spostrzegawczość, koncentrację, umiejętność porównywania oraz uwagę. Zajęcia prowadzone są wykorzystaniem materiałów opracowanych przez Marię Trojanowicz-Kasprzak.

Metoda M., Ch. Knillów – są to zajęcia opierające się na aktywności ruchowej dziecka, połączone ze specjalnie skomponowaną muzyką, która stymuluje, skupia uwagę dziecka i tworzy poczucie przewidywalności sytuacji. Główne cele metody:
• nawiązanie prawidłowego kontaktu z dzieckiem przez przełamywanie barier w komunikacji;
• aktywizowanie dziecka do podjęcia własnej aktywności;
• kształtowanie świadomości i orientacji w schemacie ciała;
• rozwijanie sprawności ruchowej;
• kształtowanie poczucia rytmu, dzięki elementom muzykoterapii.

F. Froebla „Dar zabawy”. Podstawą jest specjalnie zaprojektowany system  ,,Darów ”czyli wełnianych miękkich piłeczek na sznurkach, drewnianych brył w kształcie sześcianów, walców, graniastosłupów a także mozaiki, patyczki i pierścienie, sznurki i stelaże ułożone w zestawy i umieszczone w drewnianych pudełkach z których dzieci konstruują budowle lub wprawiają je w ruch. Wykorzystanie darów w codziennej pracy przynosi wiele korzyści dzieciom m.in umożliwia im ćwiczenie wszystkich zmysłów, rozwijanie sprawności manualnej, koordynacji wzrokowo- ruchowej, koncentracji, pobudza wyobraźnię i myślenie twórcze. Dary pozwalają ponadto rozwijać u dzieci kompetencje artystyczne, matematyczne, pojęcia geometryczne. Podczas pracy z Darami dzieci potrafią się skupić i wyciszyć. Zabawa z Darami uczy również dzieci odpowiedzialności i szacunku do powierzonych im przedmiotów. Zadania realizowane są w niewielkich grupach, dzięki czemu przedszkolaki uczą się pracy zespołowej.

http://www.froebel.pl/pomoce-dydaktyczne/dary

Działanie finansowane jest ze środków Narodowego Instytutu Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego w ramach konkursu Program Rozwoju Organizacji Obywatelskich na lata 2018-2030 (PROO) Priorytet 1a. Wsparcie działań misyjnych i rozwoju instytucjonalnego.

PROO to pierwszy w historii program bezpośredniego wsparcia rozwoju polskich organizacji obywatelskich. Dotacje w ramach programu będą przydzielane na rozwój instytucjonalny organizacji oraz realizację ich celów statutowych.

Strona Konkursu: https://niw.gov.pl/nasze-programy/proo-2/